Nederlanders zijn dol op lijstjes. Lijstjes zorgen voor een blij en gestructureerd bestaan zodat er ook nog tijd over blijft om te leven. Dat is fijn
natuurlijk, dus staan ook depressie-zelfhulpboeken bol van de zelfhulptips, veelal samengesteld door depressie-loze mensen, want zij hebben immers de beste kijk op een depressievrij
bestaan.
Natuurlijk vind je ook op internet talloze tips, zoals:
-onderhoud je sociale contacten,
-beweeg regelmatig,
-kom iedere dag buiten,
-doe per dag minimaal één nuttige klus,
-doe dingen die je leuk vindt (als je als depressiezombie ondergedompeld bent in de kleiachtige massa van zinloosheid).
Vergeet vooral ook niet:
-gezond te eten,
-geen alcohol te drinken,
-niet te goochelen met je medicatie
(terwijl het eerder de vraag is aan wie van de drie je je minimaal vergrijpt om het complete gevoel van machteloosheid tegen te gaan).
Mijn idee is dat als het je lukt om bovengenoemde tips dagelijks uit te voeren, het met je depressie waarschijnlijk wel meevalt, of sterker nog, ben je dan niet gewoon gezond? Helaas is de waarheid dat er door al die positieve opsommingen nog eens een extra schuldgevoel in je schoenen wordt geschoven omdat je er tijdens een depressie niet of nauwelijks aan kunt voldoen. Omdat je daar dan namelijk te ziek voor bent.
Angst, machteloosheid en vermoeidheid in het kwadraat staan teveel in de weg om enig positivisme teweeg te kunnen brengen.
Tja, ik word dus behoorlijk kriegel van die lijstjes, ze werken vooral averechts.
Daarbij wordt mede dankzij die zogenoemde tips het onbegrip t.o.v. de depressie in het algemeen vergroot. Zo ziek als je bent, je kunt het nooit goed doen,
terwijl je al blij mag zijn als je jezelf een beetje overeind kunt houden met wat persoonlijke verzorging en enkele simpele huishoudelijkheden.
Dat je volgens sommige lijstjes dus ‘gewoon leuke dingen moet gaan doen’, is in deze context ronduit beledigend. Depressie is immers een hersenziekte,
medische zorg is veelal noodzakelijk. Depressieve mensen hebben geen karakterfout en ze zijn niet lui. Ze voeren een continu stil gevecht. Helaas lijken veel mensen er nog altijd niets van te
snappen of erger nog, ze wensen er niets van te snappen. Ook de professionele zorg vertoont hiaten.
Dus hebben ook zij indien nodig hun prutlijstje paraat.
En dus komt die ene roepende in de woestijn maar weer met haar eigen lijstje:
-Val mensen met een depressie niet lastig met zinloze tips.
- Als mensen met een depressie langzaam maar zeker hun eigen kracht hervinden, komen ze in hun herstelperiode vanzelf meer in beweging en meer buiten, worden
interesses weer aangewakkerd en sociale contacten hersteld.
- Het werkt dus niet andersom!
-Streep dat maar van het
lijstje.
Yasmijn.
Reactie schrijven
Liesbeth (vrijdag, 20 januari 2017 17:21)
Hallo Yasmijn,
Erg goed stuk hierboven! Zit momenteel zelf weer in de depressieve fase - de eerste keer dat ik zo'n goed en waar stuk lees over dit onderwerp. Compliment.
Yasmijn (vrijdag, 20 januari 2017 19:43)
Hoi Liesbeth,
Dank je voor je commentaar en het compliment. Sterkte met je depressie!
Groetjes, Yasmijn